o benim dünyam!

dün gece rüya falan yoktu gördüğüm. ne korktuğum ne mutlu olduğum hiç birşey. sadece dinlenmekti amacım uyurken. öyle de oldu. ama o uyku da yanımda olan bir dünya güzeli vardı. kızım, vazgeçilmezimm, en sevdiğim, öpmeye koklamaya doyamadığım, Şekerim.
buraya ne yazarsam yazayım ona beslediğim duygularımı anlatamam. kendim doğursam bu kadar severim heralde.

1.5 aylıktı bana geldiğinde. gerçi o bana gelmedi ben ona gittim. bundan 6 yıl önce. 


çocukluğumda çok istedim bir köpeğim olsun ama olmadı. annem hep ben emekli olayım o zaman dedi durdu. bende annem emekli olur olmaz gittim barınağa ve kendime bir çocuk edindim. 




aslında Şeker'in erkek kardeşini almıştım o zaman. kafeslerine yaklaştığımda ilk o gelmişti yanıma ama inanmazsınız birbirlerinin aynısıydılar. sadece o erkekti Şeker dişi. ben Topik'i aldığımda bir veterinerde Şekerle diğer erkek kardeşi almış. sonra benim Topik hastalandı. iç parazit sorunu vardı ve parazitler tüm vucudunu sarmıştı. tesadüfen ben Şekeri alan veterinere götürdüm Topik'i. kurtaramadık.. parazit çıkarmaya çalışırken kucağımda öldü. yazarken bile ellerim titriyor o güne dönüyorum. ben klinikte fenalaşıp çok üzülünce veterinerimiz Şeker'i bana hediye etti. boynumda uyurdu eşek sıpası.

ailecek çok kötü zamanlar geçiriyorduk. dedem vefat etmişti. benim depresyon halim okula yansımıştı vs vs. ama Şeker bizi kendine öyle bağladı ki artık evimizden bir birey oldu. hala da öyle tabi. ben üniversiteye başlayınca evdekilerle kavga ettik ben 'bende kalacak' diye tutturdum annemler 'yok bizle kalacak' falan diye. ilk sene onlarlaydı ben 15 günde bir gelip gittim yanına. ama son 2 senedir benimle ve bundan sonra da hiç ayrılmaya niyetim yok (:

şarkımız da daydreamer olsun.